Categorie archief: Groepsvorming

Bogglekoorts

Woordzoekers zijn het geworden sinds het bogglespel is opgestart. Ze zijn niet te houden. En als ik mijn ‘duikers al met moeite naar beneden kreeg, werd dit nu echt rampzalig. Maar ze zijn zo leuk aan het spelen in groepjes die vanzelf gevormd  werden. Hier en daar ontwikkelen zich spelstrategieën. Woordenboeken worden naarstig doorbladerd en Franse woorden worden zeer gretig gezocht.

Het record aan gevonden woorden tot nog toe: 79. En er is nog tijd tot volgende week.

20161124_091401

Spelregels:

  • Nederlandse woorden: elke letter telt voor 1 punt
  • De letters moeten aan elkaar hangen (horizontaal,verticaal, diagonaal) om een woord te vormen
  • In het woord mag elk letterkaartje maar één keer gebruikt worden
  • Een Nederlands woord vanaf 6 letters, telt voor dubbele punten
  • Vervoegingen van werkwoorden zijn toegelaten (In het woordenboek vind je enkel de noemvorm of infinitief!
  • Meervouden mogen, ook aardrijkskundige plaatsen
  • Geen eigennamen, titels van boeken/films…
  • Afkortingen zijn toegelaten
  • Basiswoorden uit een samenstelling/afleiding tellen niet afzonderlijk als de samenstelling/afleiding gekozen wordt als woord. (vb. Als je handschoen kiest, tellen ‘hand’ en ‘schoen’ niet meer als woorden. Zo ook mag je niet ‘houd’ en ‘houden als twee afzonderlijke woorden gebruiken. Je maakt een keuze.)
  • Woorden met spellingfouten, worden geschrapt
  • Franse woorden tellen voor het driedubbele van punten, Franse woorden vanaf 6 letters tellen vierdubbel in punten
  • Elk Frans woord moet uit minstens 2 letters bestaan. Ook vervoegingen van werkwoorden
  • Accenten in Franse woorden, mogen zelf geplaatst worden
  • Engelse woorden die we in de Nederlandse taal gebruiken, zijn toegelaten. Andere Engelse woorden zoals ‘smile’, niet
  • Er is geen prijs aan verbonden. We spelen voor het plezier en het oefenen in ‘fair play’

20161124_082916 20161124_101256

Een nieuw schooljaar, een nieuw nest…

Het is wennen: zes uitgevlogen papegaaiduikers, de middelste ‘duikers voelen zich plots de grootste (wow-gevoel), de kleintjes worden plots de middelsten (erg vertrouwd) en de kersverse vogels verkennen (griezelig). Ze worden snel op hun gemak gesteld. Bij de één werkt het, de ander heeft gewoon tijd nodig om te ontdooien. Maar al snel nestelen ze allemaal met elkaar en wordt het weer voelbaar: dit nest heeft alles in zich om het heel erg goed met elkaar te hebben! Dit wordt weer genieten!

823854a9af78b7d392bfd8bad21769b1

Nieuwe tafelgroepen.

Het wordt traditie: na elke bosklas kiezen we nieuwe tafelgroepen. Het is duidelijk dat zo’n 4 à 5 dagen met elkaar optrekken, toch nog meer/andere kinderen samen doet werken, dan in de klas al spontaan gebeurt. Of ze leren elkaar anders kennen. Perfect om nadien vanuit dat gevoel nieuwe groepen samen te stellen. We doen dat samen, in overleg met elkaar. Een heuse opgave die ongelooflijk goed gaat!
Elke tafelgroep moet heterogeen samengesteld worden: overal vierdes en zesdes. We hebben slechts 4 vijfdes, waardoor niet elke tafelgroep zo gelukkig kan zijn er eentje te krijgen.
Kinderen tasten voor zichzelf af wie een goed werkmaatje zou zijn en beluisteren elkaar. Ze zijn vrij kritisch. Wie kiest voor een vriend om vooral plezier te hebben, moet zichzelf sterk kunnen verantwoorden.

Dan worden tafels uitgemest (steeds de moeite :-)) en viert elke groep zijn nieuwe samenstelling. De meesten speelden een spelletje, behalve één groep. Die bleef poetsen en maakte nadien versiering voor hun tafel.

 

We vieren ons eerste blokje school!

Helemaal uit de bol gaan ze! Er werd gedanst en gespeeld bij een hapje en een drankje. Wat een zotte bende die het super met elkaar vindt!
Ook Samir, die een dagje vrij had in zijn eerste middelbaar, bracht de dag bij ons door. Het voelde alsof hij nooit weg was.

Alle foto’s

Zoals ze kunnen feestjes voorbereiden en feesten, kunnen ze ook alles weer in orde brengen. Zoals samen afwassen.  ♥ Jenaplan!

Tafelgroepen

Begin september kiezen de kinderen zelf met wie ze in een tafelgroep zitten, volgens bepaalde richtlijnen. Zo moet elke tafelgroep een leerling uit het 6de, 5de en 4de hebben. Niet zo logisch als er maar 4 vijfdes zijn en de groep bestaat uit 5 gewone tafelgroepen en 1 kleine. Toch losten ze dit goed op.

Iedereen koos meteen voor vriendjes. En ik geef toe, af en toe krulden mijn tenen zich hardnekkig als ik zag wie bij wie zat. Zwijgen is dan heel moeilijk voor een juf als ik.

Na een maand evalueerden we. De kinderen vertelden hoe ze hun keuze achteraf vinden. Of ze bij hun beslissing wilden blijven of dat ze die wilden bijsturen en in dat geval… hoe?

Ook deze keer kon ik opgelucht denken dat zij het zelf net zo goed wisten als ik. Geweldig als je weinig moet doorvragen! Als kinderen het zelf eerlijk en respectvol kunnen vertellen! En als ze komen tot goeie oplossingen. Want ook deze keer werd duidelijk dat vriendjes niet steeds de beste werkmaatjes zijn wanneer ze naast elkaar zitten. Het was zoeken naar een moeilijk evenwicht. Af en toe moest een pijnlijk compromis gemaakt worden. Maar ook dat kon. Het was mij als juf, in mijn eentje, niet gelukt.

Nadien werden banken uitgemest en opgeruimd. Indrukwekkend hoeveel rommel één maand al met zich meebrengt!

En dan waren er spelletjes. Dat moet.  

Het is rustig werken tijdens stille werktijd ondertussen. En ook dat moet.

September

Het is wel wat, zo’n nieuw begin! Je voelt onderhuids de spanning van de verse papegaaiduikers en tegelijk de uitgelatenheid van oudere ‘duikers. Het ongemak van hun eerste dagen zijn ze al lang vergeten. Het is een fijn weerzien, een warme welkom en toch ook een stuk loslaten van het nest dat we hadden. Het is anders, maar het wordt weer fijn. Dat voelen we.

September blijft de maand waarin we tijd nemen om elkaar echt te leren kennen. We verwachten veel van elkaar. Gezelligheid, het goed met elkaar kunnen vinden, thuis kunnen komen, leren met elkaar… Eigenlijk willen we samen genieten, van wat we ook doen.

De eerste weken werd er onderling afgetast. We kozen ons eerste project, maakten goeie afspraken, kwamen elkaars kleine en grote kanten tegen en op een bepaald moment wist ik het: ons nest was er weer. Helemaal zoals het moet zijn. Geborgen en warm. Geen zesdes die zich te groot voelen voor vierdes, maar een groep die zich bindt en waar niveaus vanzelf wegvallen.

Het belooft weer een fijn schooljaar te worden! Precies waar een juf, zo in september, naar verlangt!

Ann